Μεγάλες προοπτικές τα μικρά σιλό για παραγωγούς σιτηρών αλλά και κτηνοτρόφους.

Πολλαπλά τα οφέλη από τα πρώτα, δειλά βήματα των αγροτών στα logistics, με το κόστος να φαντάζει ιδιαιτέρως ελκυστικό.

-Από υψηλότερο σκαλοπάτι ξεκινούν τη διαπραγµάτευση µε τους εµπόρους οι παραγωγοί δηµητριακών που διαθέτουν δικό τους σιλό, µικρούς αποθηκευτικούς χώρους δηλαδή, που κατασκευάζουν σε δική τους έκταση και µάλιστα όχι ιδιαίτερα µεγάλης επιφάνειας, σύμφωνα με το αναλυτικό ρεπορτάζ της εφημερίδας Agrenda.

-Στις εγκαταστάσεις αυτές οι αγρότες µπορούν να αποθηκεύσουν τα προϊόντα τους για µεγάλο χρονικό διάστηµα, απαλλαγµένοι από την πίεση για γρήγορη εξεύρεση αγοραστή, αλλά και την αβεβαιότητα του καιρού και των ασθενειών που χτυπούν τη σοδειά. «Βασική πρακτική των εµπόρων είναι να χτυπούν τις τιµές, εκµεταλλευόµενοι την έλλειψη αποθηκευτικών χώρων εκ µέρους των αγροτών. Όταν όµως ξέρουν ότι οι παραγωγοί διαθέτουν αποθήκη ή σιλό, τότε η διαπραγµάτευση ξεκινά από άλλο επίπεδο», σηµειώνει στην Agrenda αγρότης που κατασκεύασε πρόσφατα σιλό.
-Η εν λόγω πρακτική πάντως αρχίζει και γίνεται ολοένα και πιο διαδεδοµένη στην ελληνική ύπαιθρο, ενώ στο κατάλογο όσων επιλέγουν να προχωρήσουν σε µια τέτοια επένδυση βρέθηκαν πρώτοι αρκετοί κτηνοτρόφοι αλλά και πτηνοτρόφοι, µε παραγωγικές µονάδες, ώστε να έχουν τη δυνατότητα αποθήκευσης φυραµάτων κι άλλου είδους κτηνοτροφικών φυτών, που προορίζονται για τη διατροφή των ζώων.
Προσιτό κόστος και επιδότηση

-Το κόστος για µια τέτοια εγκατάσταση είναι ιδιαίτερα προσιτό, ως αποτέλεσµα του ανταγωνισµού που έχει «ανοίξει» τα τελευταία χρόνια µε εταιρείες του κλάδου να «φυτρώνουν» σε όλη την Ελλάδα. Για κάποιες από αυτές, η δραστηριότητα ξεκινά ακόµη και στη δεκαετία του ’70 και σχετίζεται µε τις ανάγκες κυρίως πτηνοτρόφων και κτηνοτρόφων από διάφορες περιοχές της χώρας, να αποθηκεύσουν ζωοτροφές.
-Όπως εξηγεί στην Agrenda επιχειρηµατίας του χώρου, «το κόστος για τα πολύ µικρά σιλό ξεκινά από τα 1.000 ευρώ περίπου, ενώ για µια εγκατάσταση µεγάλων δυνατοτήτων 1.000 τόνων για παράδειγµα µπορεί να ανέλθει και σε 30.000 ευρώ.

-Επιπλέον κόστος ωστόσο υπάρχει για συστήµατα που συνοδεύουν το σιλό, όπως φόρτωσης και εκκένωσης, που αποτελείται από κοχλίες, η απόδοση των οποίων µπορεί να φτάσει τους 150 τόνους ανά ώρα.

-Στο πλαίσιο προσφορών των επιχειρήσεων του κλάδου, η εγκατάσταση εφόσον γίνεται κοντά στην έδρα της κατασκευάστριας εταιρείας, παρέχεται δωρεάν, ενώ για µακρινές αποστάσεις υπάρχει χρέωση. Πολλοί κατασκευαστές σιλό από την Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια της κρίσης ιδίως, πραγµατοποιούν εξαγωγές κυρίως σε χώρες της Βαλκανικής, όπου εντοπίζεται µεγάλο ενδιαφέρον.

-Το κόστος µιας τέτοιας εγκατάστασης µπορεί να καλυφθεί και µε επιδότηση από τον Αναπτυξιακό Νόµο, από την ένταξη στον οποίο αρκετοί παραγωγοί έχουν επωφεληθεί τα τελευταία χρόνια.

Τεχνικές προδιαγραφές

-Στην αγορά της Ελλάδας οι περισσότερες εταιρείες κατασκευάζουν δυο  ειδών, κυρίως, σιλό από µεταλλικά υλικά. Πρόκειται για τα σιλό αέρος και δαπέδου. Τα σιλό αέρος πολλές φορές διατίθενται σε διαφορετικά µεγέθη που αρχίζουν από 5m3  και φτάνουν στα 190m3.

-Η µορφή αυτών των σιλό, επιτρέπει την ευρύτερη βιοµηχανική τους χρήση πέρα από τις κτηνοτροφικές τους εφαρµογές.

-Σε καθαρά τεχνικό επίπεδο, τα σιλό αέρος αποτελούνται από πλήρως γαλβανισµένες λαµαρίνες. Αυτού του είδους οι λαµαρίνες συνδυάζουν αντοχή και τέλεια εφαρµογή. Επιτυγχάνεται έτσι µεγαλύτερος νεροχύτης στην άκρη της λαµαρίνας και αποφεύγεται η πτύχωση στα σηµεία που ενώνεται ο κώνος µε τον κορµό. Οι κώνοι στα µεγάλα σιλό αέρος διατίθενται σε δύο κλίσεις: µια για ελεύθερης και µία για δύσκολης ροής υλικά. Τα σιλό αέρος στηρίζονται σε πλήρως γαλβανισµένα πόδια. Την υποστήριξη συµπληρώνουν επίσης γαλβανισµένα χιαστί και καρέ, παρέχοντας πλήρη ευστάθεια στην κατασκευή.

-Τα σιλό αέρος συνοδεύονται µε σκαφάκια κάθε κλίσης, µε µονές ή διπλές εξαγωγές. Όλα τα σκαφάκια είναι µεταλλικά, έτσι ώστε να αποφεύγονται οι φθορές. Έχουν µεγάλη διατοµή για να υπάρχει ελεύθερη ροή, περιέχουν κόφτη για τον έλεγχο της εκκένωσης και βιδωτό καπάκι.

-Όσον αφορά τα σιλό δαπέδου, αυτά ικανοποιούν την ανάγκη για οικονοµικά ασφαλή και µεγάλης χωρητικότητας αποθήκευση σιτηρών. Παρέχονται δε σε διάφορα µεγέθη που φτάνουν και τα 1.345τµ.

Βάρος στον εξαερισµό

-Στα µεγάλης χωρητικότητας σιλό ή όταν πρόκειται να αποθηκευτούν για ικανό χρονικό διάστηµα οι καρποί, χρησιµοποιούνται συστήµατα αερισµού, για να αποφευχθεί η έκθεση σε παθογόνους οργανισµούς και ασθένειες. Αυτά είναι κατασκευασµένα είτε µε διάτρητες σωληνώσεις είτε από διάτρητες σχάρες που τοποθετούνται στη βάση των σιλό δαπέδου που συνοδεύονται από κινητές τουρµπίνες αερισµού, µε τριφασικό µοτέρ που επιτρέπουν ακόµα και την απέντόµωση του καρπού. Οι κοχλίες σάρωσης τοποθετούνται στη βάση των σιλό δαπέδου µε σκοπό την πλήρη εκκένωσή τους χωρίς την παρουσία εργατικού δυναµικού.
-Παράλληλα, πλαϊνές ανθρωποθυρίδες τοποθετούνται στα µεγάλα σιλό αέρος και στον προτελευταίο κύκλο των σιλό δαπέδου για εύκολη πρόσβαση στο εσωτερικό των σιλό. Κύριο χαρακτηριστικό τους αποτελεί η διπλή θυρίδα καθώς και το τζαµάκι ελέγχου στην εσωτερική πόρτα για τον έλεγχο της στάθµης του καρπού.

-Από τα 80 ευρώ/τόνο ξεκινά το κόστος ροχρόνιου σχεδιασμού
Χρήσιµο εργαλείο για όσους καλλιεργητές δηµητριακών κινούνται µε µακροπρόθεσµη επιχειρησιακή στρατηγική αλλά και για συλλογικά συνεταιριστικά σχήµατα που επιθυµούν να παίξουν ρόλο στην αγορά αποτελούν οι επαρκείς αποθηκευτικοί χώροι.
-Μιλώντας στην Agrenda, επαγγελµατίες του χώρου τονίζουν ότι η δηµιουργία σιλό είναι εκ των ουκ άνευ για οποιονδήποτε σκοπεύει να ασχοληθεί σοβαρά και σε µακροχρόνιο ορίζοντα µε τον πρωτογενή τοµέα. Ιδίως όταν µιλάµε για προΪόντα όπως το σιτάρι και το καλαµπόκι όπου οι τιµές καθορίζονται σε µεγάλο βαθµό από τα διεθνή χρηµατιστήρια και η αποθήκευση µπορεί να λειτουργήσει ως «καταφύγιο» ή ως χρήσιµο «διαπραγµατευτικό όπλο» στα χέρια του παραγωγού. ∆εν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι µετά τα «40άρια» που τον περασµένο χειµώνα το σκληρό, το ενδιαφέρον για τη δηµιουργία αποθηκευτικών χώρων σε περιοχές όπως ο Θεσσαλικός κάµπος φέτος καταγράφεται πολύ έντονο.

-Σύµφωνα, ωστόσο, µε τον Απόστολο Μούσιο, πρόεδρο του Αγροτικού Συνεταιρισµού Κιλελέρ, «η επένδυση σε ένα σιλό δε θα πρέπει να βασίζεται σε ευκαιριακούς παράγοντες. Πράγµατι όσοι πέρυσι αποθήκευσαν σιτάρι βγήκαν κερδισµένοι, δεν είναι όµως καθόλου σίγουρο ότι αυτό θα συµβεί και φέτος ή του χρόνου. Καλό είναι όσοι το αποφασίζουν να το πράττουν ως τµήµα ενός µακροχρόνιου προγραµµατισµού, έχοντας στο πίσω µέρος του µυαλού τους ότι ενδέχεται να µην αποδώσει αµέσως». Επιπλέον, σύµφωνα µε τον ίδιο, «θα πρέπει να αντανακλά το µέγεθος και τις δυνατότητες της εκµετάλλευσής τους».
Σύµφωνα µε εκτιµήσεις, το κόστος ανέγερσης ενός σιλό κυµαίνεται µεταξύ 80 και 100 ευρώ ανά τόνο ενώ θα πρέπει επιπλέον να συνυπολογιστούν και τα λειτουργικά έξοδα (π.χ. για απεντοµώσεις).

Εδώ και 30 χρόνια στη Λατινική Αμερική μίνι σιλό

-Για περισσότερο από τρεις δεκαετίες η Σουηδική Υπηρεσία για την Ανάπτυξη και τη Συνεργασία [Swiss Agency for Development and Cooperation (SDC)] «τρέχει» ένα πρόγραµµα «µετά τη συγκοµιδή» στην Κεντρική Αµερική που το αποκαλεί «Postcosecha», που στα ισπανικά σηµαίνει µετασυλλεκτικό. Η σπουδαιότητα του προγράµµατος αυτού είναι φανερή και από το γεγονός ότι παρόλο που η εξωτερική χρηµατοδότηση σταµάτησε συνεχίζεται ακόµη και σήµερα.

-Στην Κεντρική Αµερική, οι αγρότες χρησιµοποιούσαν µεταλλικά σιλό για να αποφεύγουν τις απώλειες µετά τη συγκοµιδή, που υπολογίζονταν σε περισσότερα από 75 εκατ. δολάρια το διάστηµα 1984-2009. Αυτή τη στιγµή, η κύρια προτεραιότητα του SDC στο µετασυλλεκτικό πρόγραµµα (PHM) είναι να συνδράµει µε την υπάρχουσα γνώση, εµπειρία και τεχνολογία στην Υποσαχάρια Αφρική.
-Στην καρδιά του προγράµµατος, το οποίο επίσηµα ξεκίνησε το 1984 από την SDC, βρίσκεται η πιο δηµοφιλής τεχνολογία ένα απλό µεταλλικό, ερµητικά κλειστό σιλό σιτηρών, που κατασκευάζεται από τους ντόπιους τεχνίτες. Αυτό προστατεύει το αποξηραµένο καλαµπόκι και τα φασόλια από έντοµα, ποντίκια καθώς και από την αποσύνθεση µε οικονοµικά αποδοτικό τρόπο, µέσω της απολύµανσης ή της µείωσης του οξυγόνου χωρίς τη χρήση χηµικών υποπροϊόντων.

-Ειδικότερα, τα µικρά αυτά σιλό ξεφύτρωσαν σαν µανιτάρια σε αγροτικές περιοχές της Ονδούρας, µετά στη Γουατεµάλα και τέλος στη Νικαράγουα και το Ελ Σαλβαντόρ, αγγίζοντας συνολικά τα 670.000 το 2009.  Τώρα, λειτουργούν τουλάχιστον 600.000 µικρά σιλό αποθήκευσης, εξυπηρετώντας 415.000 αγροτικές οικογένειες, στη βάση ότι αντιστοιχεί 1,4 σιλό ανά οικογένεια.

Μπίκας Αλέξανδρος|  11/05/2015 - 02:10 μμ

http://www.agronews.gr/