Τριπλή η απόδοση με τη γλυκοπατάτα στη χώρα μας.

Η θρεπτική της αξία ανεβάζει τη ζήτηση διεθνώς και κινητοποιεί τους καλλιεργητές και στην Ελλάδα.

-Αύξηση παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια η καλλιέργεια της γλυκοπατάτας, η οποία όµως είναι ακόµη στα σπάργανα στην Ελλάδα. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας Agrenda, το ενδιαφέρον για την καλλιέργεια έγκειται στην ανοδική ζήτηση στην εγχώρια αγορά, που καλύπτεται ως επί το πλείστον από εισαγόµενο προϊόν από Ιταλία, Γαλλία, Αµερική και Κίνα.

-Μάλιστα, η καταναλωτική ζήτηση για τη γλυκοπατάτα αυξάνεται και πανευρωπαϊκά µε ταχύ ρυθµό, αν και ακόµα το µερίδιο του προϊόντος στην αγορά είναι σχετικά µικρό. Κατ’ επέκταση, η Ισπανία, που βρίσκεται µες στην τετράδα των χωρών που παράγουν γλυκοπατάτα στην Ε.Ε. –µαζί µε την Πορτογαλία, την Ιταλία και την Ελλάδα-, παρουσιάζει σηµαντική αύξηση στην έκτασή της, κατά 25-30% κάθε χρόνο.
-Η ζήτηση οφείλεται εν µέρει στη διάδοση των ωφελειών για την υγεία που έχει το προϊόν, το οποίο έχει χαµηλό γλυκαιµικό δείκτη και συνίσταται στους διαβητικούς και σε όσους κάνουν δίαιτα. «Λόγω του ότι είναι πολύ θρεπτικό γίνονται πολλές προσπάθειες», αναφέρει ο διευθύνων σύµβουλος της TOURON S.A., Σαµουήλ Τουρόν, προσθέτοντας ότι οι ζητηθείσες ποσότητες έχουν ανέβει.

«Πέρυσι δεν µπόρεσα να καλύψω τη ζήτηση ούτε της Ηγουµενίτσας», λέει χαρακτηριστικά στην Agrenda o παραγωγός από την περιοχή Χρήστος Ντάσκας, ο οποίος ασχολείται µε την καλλιέργεια τα τελευταία 4 χρόνια αυξάνοντας την έκτασή του κάθε χρόνο.

«Θεωρώ ότι έχει µέλλον η γλυκοπατάτα λόγω του κενού της αγοράς και της απουσίας ασθενειών», λέει ο καλλιεργητής προσθέτοντας ότι τα τελευταία χρόνια δέχεται τηλεφωνήµατα από παραγωγούς διαφόρων περιοχών (Αγρίνιο κ. α.) που ενδιαφέρονται να ασχοληθούν µε την καλλιέργεια.

-Να σηµειωθεί ότι η γλυκοπατάτα δεν έχει µεγάλες απαιτήσεις σε νερό.
-Από την άλλη, δεν αντέχει τη µεγάλη υγρασία και το κρύο. Έτσι, δεδοµένου ότι ακόµα και στις νότιες περιοχές της Ελλάδας το χειµώνα η θερµοκρασία πέφτει στους 50 C υπάρχουν µεγάλες απώλειες, στα 10 κιλά τα 5 είναι φύρα, επισηµαίνει ο κ. Τουρόν. Γι’ αυτό το λόγο, ορισµένοι παραγωγοί βάζουν εδαφοκάλυψη.

-Η γλυκοπατάτα καλλιεργείται σε περιορισµένα σηµεία στην Ελλάδα (Αχαΐα κ.α.). Αξίζει να αναφεθρεί ότι η Νάξος ασχολιόταν παραδοσιακά µε την καλλιέργεια έως το ’80-’90 που µειώθηκαν οι εκτάσεις, ενώ από το 2000 παρατηρείται µικρή αύξηση, επισηµαίνει ο γεωπόνος της ΕΑΣ Νάξου, ∆ηµήτρης Βερνίκος. Βέβαια, αν υπήρχε µεγάλη επάρκεια υδάτινων πόρων, η αύξηση θα ήταν µεγαλύτερη.

-Αυτές τις ηµέρες ξεκινάει η συγκοµιδή στο νησί, ενώ οι τιµές για τους παραγωγούς είναι σταθερά στα επίπεδα των 0,90-1,00 ευρώ το κιλό. Ωστόσο, κατά τόπους «µπορεί να φτάσει και το 1,20 ευρώ το κιλό», υπογραµµίζει ο κ. Ντάσκας. 

Η πατάτα του λαού

-Έως και 10 τόνους το στρέµµα φτάνουν οι αποδόσεις της γλυκοπατάτας, λέει στην Agrenda o γεωπόνος της ΕΑΣ Νάξου, ∆ηµήτρης Βερνίκος.
-Γι’ αυτό, παλαιότερα την αποκαλούσαν πατάτα του λαού, συµπληρώνει. Βέβαια, επειδή το εµπορεύσιµο προϊόν είναι αυτό που έχει µέγεθος 200-600 γρ., οι εµπορεύσιµες αποδόσεις µπορούµε να πούµε ότι είναι οι µισές (4-5 τόνοι). Σε αντίθεση µε την Ελλάδα, η καλλιέργεια στο εξωτερικό είναι βιοµηχανοποιηµένη, ενώ στην Αµερική το φυτό χρειάζεται µόνο τις βροχές για να αναπτυχθεί.

Με ταχύ ρυθµό αυξάνεται η ζήτηση στην Ευρώπη

-Ραγδαία αυξάνεται η ευρωπαϊκή αγορά γλυκοπατάτας, αν και ακόµα είναι περιορισµένη, σύµφωνα µε ρεπορτάζ του Freshpaza. Συγκεκριµένα, οι εισαγωγές του προϊόντος διπλασιάστηκαν τα τελευταία 5 χρόνια.

-Στην Αγγλία οι εισαγωγές καταγράφουν αύξηση 50%, ενώ και στην Ολλανδία η γλυκοπατάτα έγινε πλέον συνηθισµένο προϊόν, τη στιγµή που πριν 10 χρόνια κανείς δε µιλούσε γι’ αυτήν.

-Και στο Βέλγιο καταγράφεται µια αύξηση της ζήτησης κάθε χρόνο.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στη Β. Αµερική οι εξαγωγές γλυκοπατάτας έφτασαν τα επίπεδα ρεκόρ των 181.000 τόνων το 2015, οι διπλάσιες από το 2010 και υψηλότερα κατά 33% από το 2014.

-Στην Ελλάδα η συγκοµιδή γίνεται το Σεπτέµβριο. Ωστόσο, λόγω των τελευταίων βροχοπτώσεων στην Ηγουµενίτσα οι παραγωγοί περιµένουν να στεγνώσει το έδαφος για να µαζέψουν τις γλυκοπατάτες. «Η ντόπια ποικιλία δεν έχει τόσο καλές αποδόσεις όσο η αµερικάνικη (1,5 κιλά η ρίζα η πρώτη, 4 κιλά η δεύτερη)», επισηµαίνει ο παραγωγός από την περιοχή, Χρήστος Ντάσκας, ο οποίος αποφάσισε να καλλιεργήσει πριν 4 χρόνια γλυκοπατάτα, καθώς δεν µπορούσε να βάλει καλαµπόκι και αράπικο φιστίκι λόγω των αγριογούρουνων.

-Τέλος να σηµειωθεί ότι η ετήσια ζήτηση στην εγχώρια αγορά αυξάνεται µε την πτώση της θερµοκρασίας τον χειµώνα.

Κρόκου Μαρία|  26/09/2016 - 09:25 πμ

http://www.agronews.gr