Προετοιμασία και η «γύρα» στο Καλαμπάκι για την πανήγυρι του Αγ.Αθανασίου.

-Σήμερα το μεσημέρι με την εποπτεία του Μορφωτικού Πολιτιστικού Συλλόγου Καλαμπακίου συγκεντρώθηκαν τα μέλη του Συλλόγου (κουρμπαντζήδες) που θα ασχοληθούν με την παρασκευή του «κουρμπανιού» και που θα γίνει την εορτή του Αγίου Αθανασίου.

-Οι "κουρμπαντζήδες" και τα μέλη του συλλόγου συγκεντρώνουν από όλους τους κατοίκους προσφορές σε σιτάρι, καλαμπόκι ή χρήματα. Το πρωί, συγκεντρώνονται όλοι οι εθελοντές, κάθε ηλικίας και ξεκινούν πεζοί, με αγροτικά να τούς συνοδεύουν για να φορτώνουν τις προσφορές σε καλαμπόκι. Με κέφι και χτυπώντας τους τενεκέδες γυρνάνε όλο το χωριό, πόρτα- πόρτα, σε όλα ανεξαιρέτως τα σπίτια, ζητώντας τη συνδρομή των κατοίκων για να γίνει το κουρμπάνι.

-Με τα χρήματα που συγκεντρώνονται και την πώληση του καλαμποκιού που προσφέρθηκε, αγοράζονται οι αγελάδες που θα χρησιμοποιηθούν. Σήμερα, με την αύξηση του πληθυσμού του Καλαμπακίου, ένα ζώο δεν είναι αρκετό, γι' αυτό χρησιμοποιούνται τέσσερα ή και περισσότερα. Το στάρι που προσφέρεται θα γίνει πλιγούρι το πρωί της παραμονής του Αγίου Αθανασίου στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας, από τους κουρμπαντζήδες για να βράσει με το κρέας.

-Το απόγευμα της παραμονής του πανηγυριού γίνεται ο μέγας εσπερινός και η περιφορά της εικόνας.

-Παράλληλα, τοποθετούνται στο προαύλιο της εκκλησίας είκοσι και πλέον καζάνια, τα οποία χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του "κουρμπανιού". Το κρέας τεμαχίζεται και μπαίνει στα καζάνια. Μόλις η νύχτα πέσει, ξεκινάει το γλέντι στις ταβέρνες του Καλαμπακίου με νταούλια και ζουρνάδες. Το έναυσμα δίνουν ο Πολιτιστικός Σύλλογος και οι κουρμπαντζήδες, που με τη συνοδεία οργάνων γυρίζουν στο κέντρο του χωριού για να καταλήξουν σε κάποια ταβέρνα. Αργά το βράδυ της 17ης Ιανουαρίου, μπαίνει φωτιά στα καζάνια και ξεκινάει το βράσιμο του κρέατος. Η νύχτα είναι μεγάλη με τσίπουρο, πειράγματα και συνεχή εποπτεία και δουλειά στα καζάνια.

-Ανήμερα της γιορτής πραγματοποιείται η Θεία Λειτουργία. Αμέσως μετά, όλοι οι παρευρισκόμενοι γεύονται τον πρώτο μεζέ και ένα ποτηράκι τσίπουρο, που τούς κερνούν τα μέλη του Συλλόγου.

(Οι φωτό είναι από το αρχείο του Σωτηρέλη Δημητρίου)