Κόντρα στην αγορά και τον καιρό οι επενδυτές καλαμποκιού επιμένουν.

-Tην αλλοτινή του αίγλη παλεύει να ξαναποκτήσει ο «κίτρινος χρυσός» για να ξαναλάµψει στην απέραντη πεδιάδα της Θεσσαλίας. Ωστόσο, φέτος τα έντονα καιρικά φαινόµενα έβαλαν φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους στην καλλιέργεια.

-Οι έντονες βροχοπτώσεις του Μαΐου και του Ιουνίου εµπόδισαν να πραγµατοποιηθούν οι κατάλληλες γονιµοποιήσεις στο καλαµπόκι, ενώ ο καύσωνας τέλη Αυγούστου µε αρχές Σεπτεµβρίου το στέγνωσε πολύ γρήγορα, µε αποτέλεσµα να χαθούν κιλά στην παραγωγή, δίνοντας κατά µέσο όρο 1.300 κιλά το στρέµµα στα χωράφια του «Μαχαραγιά», Απόστολου Ντάλα, στη Γλαύκη του ∆ήµου Κιλελέρ της Λάρισας.

-Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Ντάλας δηλώνει ότι δεν θα αφήσει το καλαµπόκι, καθώς πιστεύει στην πολυκαλλιέργεια και στο ρητό «έχει ο καιρός γυρίσµατα». Ο ίδιος έχει µάθει από µικρός να παλεύει στα χωράφια. Στις πρώτες του µνήµες είναι χαραγµένες οι εναλλαγές των εποχών στον αγρό, τα πρώτα του παιχνίδια ήταν ανάµεσα σε γεωργικά µηχανήµατα και οι πρώτες του δουλειές παντός είδους αγροτικές, καθώς κατάγεται από αγροτική οικογένεια πάππου προς πάππου, που καλλιεργούσε βαµβάκι, σιτάρι, καλαµπόκι και τεύτλα. Με αυτό το υπόβαθρο έχει µάθει να αντιµετωπίζει κάθε δυσκολία σαν πρόκληση και να µην τα παρατάει.

-Από την άλλη, ο συνεργάτης του, τεχνολόγος γεωπόνος και υπεύθυνος στην εταιρεία «Ζάχος ∆ηµήτριος Ο.Ε. Νέα Γη» ∆ηµήτρης Ζάχος, µοιάζει περισσότερο προβληµατισµένος για το µέλλον της καλλιέργειας και τονίζει στην εφηµερίδα Agrenda ότι το «σπείραµε και φύτρωσε» δεν ισχύει στο καλαµπόκι, που  και φέτος έφερε τους παραγωγούς «ίσα βάρκα ίσα νερά».

Το «σπείραμε και φύτρωσε» δεν ισχύει στην υπόθεση καλαμπόκι

-Ποια είναι η εικόνα της καλλιέργειας και της αγοράς στο καλαµπόκι σήµερα;
«Το «σπείραµε και φύτρωσε» δεν ισχύει στο καλαµπόκι» τονίζει στην Agrenda ο ∆ηµήτρης Ζάχος, τεχνολόγος-γεωπόνος και υπεύθυνος στην εταιρεία «Ζάχος ∆ηµήτριος Ο.Ε. Νέα Γη». Ο ίδιος συνεχίζει: «Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι στη χώρα µας δεν υπάρχει πολιτικός σχεδιασµός µε κίνητρα και ελαφρύνσεις, όταν οι αγρότες των γειτονικών χωρών αγοράζουν τα αγροεφόδια στη µισή τιµή, ενώ παράλληλα το κόστος παραγωγής τους συνολικά είναι το µισό από το δικό µας, καθώς οι εκτάσεις τους είναι συνήθως πολύ µεγάλες και ξερικές. Ο Έλληνας παραγωγός καλαµποκιού κάνοντας βασική λίπανση (24-10-0) δίνει περίπου 40 ευρώ το στρέµµα. Η κάθε ζιζανιοκτονία έχει κόστος 10 ευρώ το στρέµµα. Το κόστος του σπόρου είναι 158 ευρώ ανά σακί των 50.000 σπόρων, δηλαδή 26 ευρώ το στρέµµα. Το κόστος του νερού ανέρχεται στα 50-70 ευρώ το στρέµµα και τα εργατικά έξοδα και πετρέλαια είναι 50 ευρώ περίπου.

-Έτσι, για να τα συνοψίσουµε το κόστος παραγωγής φτάνει στα 180 ευρώ εάν το χωράφι είναι δικό του. Αν κάποιος πληρώνει και ενοίκιο τότε στα 180 ευρώ θα πρέπει να προστεθεί ένα επιπλέον κόστος 60 ευρώ ανά στρέµµα, που θα εκτινάξει το κόστςος στα 240 ευρώ ανά στρέµµα. Στα 1.500 κιλά που είναι η µέση παραγωγή ανά στρέµµα µε τιµή πώλησης τα 0,16 λεπτά το κιλό έχουµε τζίρο 240 ευρώ. Κάνοντας ταµείο ο αγρότης βλέπει «ίσα βάρκα ίσα νερά» και αναρωτιέται για το µέλλον της καλλιέργειας».  

Επιμένει καλαμπόκι και για την επόμενη χρονιά ο Μαχαραγιάς

-Πως πήγε φέτος το καλαµπόκι στην περιοχή σας;

-Οι παλιοί έλεγαν ότι τη χρονιά που το σιτάρι δεν έχει παραγωγή, κανένα προϊόν δεν θα «περπατήσει». Οι έντονες βροχοπτώσεις του Μαΐου και του Ιουνίου εµπόδισαν να πραγµατοποιηθούν οι κατάλληλες γονιµοποιήσεις στο καλαµπόκι. Ο καύσωνας τέλος Αυγούστου µέχρι αρχές Σεπτεµβρίου το στέγνωσε πολύ γρήγορα µε αποτέλεσµα να χαθούν κιλά στην παραγωγή και να πάρω 1300 κιλά κατά µέσο όρο το στρέµµα. Θα ξανασπείρω όµως πάραυτα, αφού κάθε χρονιά διαφέρει και θεωρώ ότι ένας αγρότης είτε έχει 100 στρέµµατα είτε 1000 θα πρέπει να ακολουθεί πολυκαλλιέργεια. Αφού το κράτος τον βλέπει ως επιχειρηµατία και τον αναγκάζει να κρατά βιβλία και να επιβαρύνεται µε δυσβάσταχτους φόρους, πρέπει και αυτός για να επιβιώσει να µάθει το «επιχειρείν». ∆ηλαδή να σκέφτεται ότι πρέπει να πουλά τα προϊόντα και να γεµίζει το ταµείο του κάθε µέρα και πάντα χωρίς µεσάζοντες, µε οµάδες παραγωγών ή δυνατούς συνεταιρισµούς. Το καλαµπόκι το αποθηκεύεις και το πουλάς τον χειµώνα σε καλύτερη τιµή, για να έχεις και τον κτηνοτρόφο φίλο σου. Να µπορεί δηλαδή να πληρώσει, αφού το καλοκαίρι που γεννούν τα ζώα και θηλάζουν δεν έχει γάλα να πουλήσει, άρα και µετρητά να δώσει.  

-Η καλλιέργεια µπορεί να κοπεί και σαν ενσίρωση και σαν καρπός, έτσι ο αγρότης να έχει πρώιµα χρήµατα ώστε να κινηθεί για το υπόλοιπο της χρονιάς. Φέτος ο καρπός πουλήθηκε µε 15-16 λεπτά το κιλό µε τις περσινές τιµές να είναι 18- 20 λεπτά το κιλό και µε την ενσίρωση να παραµένει σταθερή στα 4 λεπτά το κιλό. Πιστεύω βέβαια ότι χρήµατα πρέπει να ορίζονται και να δίνονται άµεσα, γιατί ένα από τα µεγαλύτερα πλήγµατα που δέχεται ο Έλληνας αγρότης είναι η «ανοιχτή τιµή». ∆εν µπορεί να δίνω το καλαµπόκι µου στον έµπορα , αυτός να το εκµεταλλεύεται, εγώ να µην πληρώνοµαι και µετά για µήνες να αγωνιώ για την τιµή που θα δώσουν στην παραγωγή µου.

-Είναι σαν να δανείζοµαι από τοκογλύφο, πράγµα παράνοµο.

Μαχαραγιά του κάµπου σας αποκαλούν στην περιοχή και σας ακολουθούν στα είδη καλλιεργειών που επιλέγετε…

-Έχοντας έναν πατέρα πρότυπο εργατικότητας, ευφυΐας και δυναµισµού, καθώς το 1981 υπήρξε το Νο 2 στα Σχέδια Βελτίωσης, πολύ νωρίς πάτησα γερά στα πόδια µου και έµαθα να αγαπώ τη γη και να δουλεύω σκληρά για να καρπίσει. Η σπαρτική Gaspardo µε την µπλε κορδέλα, δώρο στα 16α γενέθλιά µου, µε συγκίνησε τόσο ώστε υποσχέθηκα στον εαυτό µου ότι θα βρω να το διπλασιάσω. Στην επόµενη δεκαετία το πέτυχα, αφού βρήκα εύφορο έδαφος, γη δηλαδή και µηχανήµατα, τα οποία στην πορεία πολλαπλασίασα, εκσυγχρόνισα και συνεχίζω. Αυτά πιθανόν να αποτελούν παράδειγµα προς µίµηση…
Ρεπορτάζ της Bασιλικής Πασχάλη- Τσαντοπούλου

Πηγή:http://www.agronews.gr/ekmetaleuseis/sitira-kai-sporoi/arthro/160703/kodra-stin-agora-kai-ton-kairo-oi-ependutes-kalabokiou-epimenoun/