Σχέδιο με 3 τύπους αγροτών και ζώνες καλλιεργειών ως αντίβαρο στα μέτρα.

Μείγµα πολιτικής για µια άλλη γεωργία που θα αντιπαρέρχεται το βαρύ πακέτο µέτρων της συµφωνίας και θα δίνει ευκαιρίες για σαφή προσανατολισµό των αγροτικών εκµεταλλεύσεων προς την πραγµατική αγορά µε ζητούµενο την ενίσχυση της αλυσίδας υπεραξίας, καλούνται να αναζητήσουν το επόµενο διάστηµα οι κυβερνώντες σε στενή συνεργασία µε τους συντελεστές του χώρου.

-Με δεδοµένο το γεγονός ότι οι προωθούµενες (αν όχι άμεσα, όπως επιμένουν οι κυβερνώντες, στο εγγύς μέλλον) οριζόντιες ρυθµίσεις για τη φορολογία των αγροτών, τις αυξήσεις στον ΦΠΑ, την κατάργηση του ειδικού καθεστώτος στο αγροτικό πετρέλαιο και τον τριπλασιασµό της ασφαλιστικής εισφοράς στον ΟΓΑ, αντιστοιχεί στο 1/3 του αγροτικού ΑΕΠ, το φορτίο που επωµίζονται οι αγρότες στη χώρα µας είναι µεγάλο και δύσκολα θα µπορούσε να «αφοµοιωθεί». Άλλωστε, όλοι γνωρίζουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εκµεταλλεύσεων στη χώρα κινείται εδώ και καιρό στα όρια της βιωσιµότητας και είναι αρκετή µια µικρή επιβάρυνση στα κόστη λειτουργίας για να οδηγηθούν στην πλήρη αποδιοργάνωση. Σηµειωτέον ότι φέτος είναι η πρώτη χρονιά που οι περισσότεροι Έλληνες αγρότες υποχρεώνονται στην υποβολή δηλώσεων εισοδήµατος µε βάση τα φορολογικά βιβλία και στοιχεία που τηρούν από τις αρχές του 2014 και πριν συνειδητοποιήσουν τις καινούργιες τους υποχρεώσεις, βρίσκονται αντιµέτωποι µε το διπλασιασµό του φορολογικού συντελεστή από το 13 στο 26% .  

Πετρέλαιο και ΟΓΑ

-∆εν είναι όµως µόνο αυτό. Η επιστροφή του ειδικού φόρου στο αγροτικό πετρέλαιο που αφορούσε το σύνολο του αγροτικού κόσµου, είναι µια ενίσχυση καίριας σηµασίας για τις αγροτικές εκµεταλλεύσεις που θα λείψει από τον προϋπολογισµό τους τόσο οικονοµικά όσο και ταµειακά (ρευστότητα). Εξίσου σηµαντική βέβαια είναι και η επιβάρυνση που αναµένεται στις ασφαλιστικές εισφορές, καθώς µε χαµηλά ασφάλιστρα ΟΓΑ της τάξεως των 60 και 70 ευρώ το µήνα, το 40% των ασφαλισµένων εµφανίζεται µε ληξιπρόθεσµες οφειλές (ρεπορτάζ σελίδα 8). ∆εν είναι λοιπόν λίγοι αυτοί οι οποίοι αγωνιούν πού θα φθάσουν τα ληξιπρόθεσµα, εποµένως και οι αγρότες χωρίς ασφαλιστική ενηµερότητα, από έναν πιθανό τριπλασιασµό (180 ευρώ το µήνα είναι η κατώτερη εισφορά ΙΚΑ) των υποχρεώσεων των αγροτών υπέρ του ασφαλιστικού τους οργανισµού.

-Μ’ αυτό το δεδοµένο, έµπειροι τεχνοκράτες και γνώστες της κατάστασης στην ελληνική γεωργία, κινούνται δραστήρια σε αναζήτηση λύσεων που θα διευκολύνουν τις αγροτικές επιχειρήσεις.

-Το πρώτο που επιβάλλεται είναι µια καταγραφή µε τη µορφή «ακτινογραφίας», που θα δίνει πραγµατική εικόνα των συντελεστών. Άλλωστε η αποσαφήνιση του όρου του επαγγελµατία αγρότη είναι κάτι που επιβάλλεται και από τη συµφωνία. Σ’ αυτή την κατεύθυνση, η σκέψη είναι ο διαχωρισµός των αγροτών σε τρεις κατηγορίες, έτσι ώστε να υπάρξει και ανάλογη διαχείριση της κατάστασης.

∆υναµική, οικογενειακή και κοινωνική γεωργία

-Στην πρώτη κατηγορία θα περιλαµβάνονται οι µεγάλες και σύγχρονες για τα ελληνικά δεδοµένα εκµεταλλεύσεις, που αντιστοιχούν στο 5-7% των δραστηριοποιούµενων στο χώρο. Εδώ τα πράγµατα είναι κάπως εύκολα, καθώς οι εν λόγω επιχειρήσεις έχουν ξεχωρίσει από τις υπόλοιπες και χαρακτηρίζονται από υψηλό βαθµό ανάπτυξης, καθώς έχουν αξιοποιήσει τόσο τις κοινοτικές ενισχύσεις (άµεσες και διαρθρωτικές) των τελευταίων ετών, ενώ έχουν εκµεταλλευτεί σε κάποιο βαθµό και τις αδυναµίες των υπολοίπων εµπλεκοµένων σε κάθε περιοχή αγοράζοντας κτήµατα και δικαιώµατα.

-Στη δεύτερη κατηγορία θα ενταχθούν οι µικρότερες µονάδες που αποτελούν και τα ραχοκοκαλιά της ελληνικής γεωργίας (περί το 70% των εκµεταλλεύσεων), που αυτό τον καιρό βρίσκονται σε τελείως οριακό σηµείο από πλευράς βιωσιµότητας, που έχουν πληγεί καίρια από τις ασφυκτικές χρηµατοπιστωτικές συνθήκες των τελευταίων ετών και χρήζουν ιδιαίτερης φροντίδας προκειµένου να διατηρήσουν τη θέση τους στην αγροτική παραγωγή.

-Στην τρίτη κατηγορία θα συµπεριληφθούν, αγρότες µε πολύ µικρό κλήρο και ανάλογα αδύναµες εκµεταλλεύσεις, συνταξιούχοι που συνεχίζουν την παραγωγική προσπάθεια, ετεροεπαγγελµατίες µε εξωγεωργικά εισοδήµατα και γενικά άνθρωποι που δεν χαρακτηρίζονται για την αυστηρά επαγγελµατική τους σχέση µε τη γεωργία. -Εδώ, η προσέγγιση θα είναι κυρίως κοινωνική και οι όποιες παρεµβάσεις θα έχουν στόχο την βοήθεια αυτών των ανθρώπων να εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, να παραµείνουν στην ύπαιθρο και η όποια ενασχόλησή τους µε τη παραγωγική διαδικασία να είναι συµπληρωµατική του εισοδήµατός τους. Με βάση τα παραπάνω, το µεγάλο βάρος της Πολιτείας πέφτει στη διαµόρφωση όρων πραγµατικής ανασυγκρότησης των επιχειρήσεων της δεύτερης κατηγορίας. Φυσικά και οι πρώτες θα πρέπει να διευκολυνθούν, ειδικά σε ότι αφορά την πρόσβασή τους στον τραπεζικό δανεισµό και στα αναπτυξιακά προγράµµατα, εκτιµάται όµως ότι δεν έχουν την ανάγκη ειδικότερης φροντίδας. Αντίθετα, οι «µάχιµοι» της δεύτερης κατηγορίας, θα µπορούσαν να διευκολυνθούν από ένα µοντέλο αγροτικής ανάπτυξης που θα κάνει το µικρό µέγεθος πλεονέκτηµα, θα αξιοποιεί όλα τα καλά της οικογενειακής εκµετάλλευσης, θα δίνει βάση στην παραγωγή νέων ή παραδοσιακών προϊόντων µε υψηλή προστιθέµενη αξία, θα ανοίγει δρόµο σε χαλαρές έστω συνεργασίες που θα δίνουν πρόσβαση στην αλυσίδα υπεραξίας και στις ξένες αγορές.
Οριοθέτηση καλλιεργειών και εκτροφών με ζητούμενο τη συνεργασία
-Ανοίγει ο δρόµος για τη δηµιουργία ζωνών καλλιέργειας ή εκτροφής που θα οριοθετούν όχι µε αυστηρό τρόπο αλλά µε κίνητρα και αντικίνητρα την ανάπτυξη συγκεκριµένων δράσεων.

-Έτσι για παράδειγµα, µια περιοχή που φηµίζεται για τα όσπρια, θα χαρακτηρίζεται ζώνη για αντίστοιχη καλλιέργεια, µια άλλη που φηµίζεται για τα αµύγδαλα το ίδιο και κάποια άλλη που µπορεί να φιλοξενεί πρόβατα ελεύθερης βοσκής θα κερδίζει ανάλογο χαρακτήρα ζώνης.

-Κάπως έτσι, αφενός θα υπάρχει ένας προσανατολισµός των επαγγελµατιών του χώρου, αφετέρου θα διευκολύνονται να «βρεθούν» µεταξύ τους και να αναπτύσσουν έστω και σταδιακά κάποιες συνεργασίες µε κοινό όφελος.

Συλλογική δράση

-Με βάση αυτή την φιλοσοφία θα µπορούσε να µπει µε φυσικό τρόπο και χωρίς βίαιες παρεµβάσεις από την πλευρά της Πολιτείας (δηλαδή χωρίς να υπάρχει ανάγκη θέσπισης αυστηρού θεσµικού πλαισίου για τους συνεταιρισµούς που κάποιοι ακόµα ονειρεύονται)  ο «σπόρος» της συνεργασίας και της συλλογικής δράσης, ο οποίος θα καθίσταται ανάγκη των καιρών και των συνθηκών της αγοράς και όχι επιταγή της κεντρικής διοίκησης και του πελατειακού συστήµατος, όπως στο παρελθόν.
-Στην κατεύθυνση της διαµόρφωσης και συστηµατοποίησης του παραπάνω µοντέλου, πληροφορίες της Agrenda αναφέρουν ότι δηλώνουν έτοιµοι να προσφέρουν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους, αναγνωρισµένοι τεχνοκράτες και µέλη της επιστηµονικής κοινότητας, που βλέπουν τις δυσκολίες της εποχής σαν µια µοναδική ευκαιρία ανοικοδόµησης της ελληνικής γεωργίας σε καινούργιες στέρεες βάσεις. Βέβαια, µένει να αποδειχθεί κατά πόσο θα περπατήσει αυτό το φιλόδοξο πρότζεκτ.

Πανάγος Γιάννης |  22/07/2015 - 09:41 πμ

http://www.agronews.gr/